আচাৰ্য চাণক্য প্ৰাচীন ভাৰতৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ পণ্ডিত। বিভিন্ন বিষয়ত তেওঁৰ অপৰিসীম জ্ঞানৰ পৰিসৰ আজিও মানুহক আচৰিত কৰি তুলিছে। এই মহান পণ্ডিতে তেওঁৰ নীতি শাস্ত্ৰ গ্ৰন্থত ধৰ্ম, অৰ্থ, কাম, মোক্ষ, পৰিয়ালকে ধৰি কেইবাটাও বিষয়ত কিছুমান নিয়ম (চাণক্য নীতি) পালন কৰাৰ কথা কৈছে। এই নিয়মবোৰ আজিও প্ৰাসংগিক। বহু সময়ত দেখা যায় যে বিয়াৰ পিছত পুৰুষ আৰু মহিলা দুয়োজনেই তৃতীয় ব্যক্তিৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হয়। কিয় এনেকুৱা হয়? আচাৰ্য্যকেও এই কাৰণসমূহ তেওঁৰ নীতিত ব্যাখ্যা কৰিছে।
এজন পুৰুষ বা মহিলাই বিয়াৰ পিছত তৃতীয় ব্যক্তিৰ প্ৰতি আকৰ্ষণ অনুভৱ কৰাটো স্বাভাৱিক। ভুল নহয়। কিন্তু যদি এই আকৰ্ষণে স্তৰ অতিক্ৰম কৰে তেন্তে নতুন সম্পৰ্ক গঢ় লৈ উঠে। যিটো আমাৰ সমাজত নিষিদ্ধ। এই সম্পৰ্কৰ ফলত স্বামী-স্ত্ৰীৰ বৈবাহিক সম্পৰ্কও বিচ্ছিন্ন হ’ব পাৰে। ইয়াৰ আঁৰত কেইবাটাও কাৰণ আছে।
১. ইজনে সিজনৰ লগত কথা পতাত মিঠাৰ অভাৱ:
সময়ৰ লগে লগে বৈবাহিক সম্পৰ্কত স্বামী-স্ত্ৰীৰ মাজত হোৱা কথা-বতৰাত মধুৰতাৰ অভাৱ। এনে ক্ষেত্ৰত স্বামী বা পত্নীয়ে তৃতীয় ব্যক্তিৰ মাজত সেই মধুৰতা বিচাৰি উলিয়াব বিচাৰে। বৈবাহিক সম্পৰ্কত আন যিকোনো বস্তুৰ দৰেই মনৰ শান্তিৰ প্ৰয়োজন। ইয়াৰ অবিহনে সম্পৰ্ক ভাঙিব পাৰে।
২. আকৰ্ষণৰ অভাৱ:
বিয়াৰ পিছত বহু সময়ত স্বামী-স্ত্ৰীয়ে ইজনে সিজনক সময় নিদিয়ে। বা কেৱল ইজনে সিজনৰ দোষবোৰ আঙুলিয়াই দিব বিচাৰে। যদি আছে, তেন্তে সেই সম্পৰ্কত সমস্যা আছে। এই পৰিস্থিতিত স্বামীয়ে আন কাৰোবাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হ’ব পাৰে।
৩. সম্পৰ্কত বিশ্বাসৰ অভাৱ:
বিশ্বাসে যিকোনো সম্পৰ্কক অধিক মজবুত কৰি তোলে। বৈবাহিক সম্পৰ্কও ইয়াৰ ব্যতিক্ৰম নহয়। যদি কোনো এজন পত্নীয়ে এই আস্থা ভংগ কৰে তেন্তে তৃতীয় পক্ষই সম্পৰ্কত প্ৰৱেশ কৰাটো নিশ্চিত। এই পৰিস্থিতিত মানুহে আন এজন ব্যক্তিৰ পৰা আস্থা লাভ কৰিবলৈ বিচ্ছিন্নতাত লিপ্ত হয়।
৪. নতুন সন্তানৰ দায়িত্ব:
স্বামী-স্ত্ৰীৰ জীৱনলৈ নতুন সন্তান আহিলে তেওঁলোকৰ সম্পৰ্কত প্ৰায়ে পৰিৱৰ্তন ঘটে। স্বামী-স্ত্ৰীয়ে সন্তানৰ দায়িত্ব পালন কৰি ইজনে সিজনক সময় দিব নোৱাৰে। এই পৰিস্থিতিত চঞ্চল মনৰ পুৰুষে আন এগৰাকী মহিলাৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হ’ব পাৰে। ইয়াৰ পৰাই আৰম্ভ হয় বিচ্ছিন্নতা।