প্ৰভু শিৱৰ সকলো বস্তু তিনিটা অংকৰে গঠিত! শিৱৰ লগত জড়িত ‘তিনি’ সংখ্যাৰ ৰহস্য জানো আহক

শিৱপুৰাণৰ ত্ৰিপুৰা দাহৰ কাহিনীত শিৱৰ লগত জড়িত তিনি ৰহস্যৰ বিষয়ে ব্যাখ্যা কৰা হৈছে। এই কিংবদন্তি অনুসৰি তিনিজন অসুৰে তিনিখন উৰণীয়া নগৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল যাতে তেওঁলোক অজেয় হ’ব পাৰে। এই চহৰৰ নাম তেওঁলোকে ত্ৰিপুৰা ৰাখিছিল। এই উৰণীয়া চহৰবোৰ আগতে তিনিওটা দিশতে বিভিন্ন দিশত উৰা মাৰিছিল আৰু কাৰো তালৈ যোৱাটো অসম্ভৱ আছিল। আগতে অসুৰবোৰ আতংকিত হৈ এই চহৰবোৰলৈ গৈছিল, যাৰ বাবে কোনেও সিহঁতক ক্ষতি কৰিব পৰা নাছিল। সিহঁতক ধ্বংস কৰাৰ একমাত্ৰ উপায় আছিল তিনিওখন নগৰকে এটা কাঁড়েৰে বিন্ধি দিয়া। কিন্তু এইটো সম্ভৱ হৈছিল তেতিয়াহে যেতিয়া এই তিনি উৰণীয়া চহৰ একেটা লাইনতে পোনে পোনে আহিছিল। কেৱল মানৱ জাতিয়েই নহয়, দেৱতাসকলো এই অসুৰৰ আতংকত অশান্তি দিছিল। অসুৰৰ দ্বাৰা দুখী দেৱতাসকলে ভগৱান শিৱৰ ওচৰত আশ্ৰয় লৈছিল।

তেতিয়া শিৱজীয়ে পৃথিৱীখনক ৰথ কৰি তুলিলে। সূৰ্য্য আৰু চন্দ্ৰক সেই ৰথৰ চকা কৰা হৈছিল। ইয়াৰ লগে লগে কাল সৰ্প আদিশৰ ধনুৰ শৰবোৰে এই নগৰবোৰক খেদি ফুৰিছিল। এদিন সেই মুহূৰ্ত আহিল যেতিয়া তিনিওখন চহৰ সৰল ৰেখাত আহিল আৰু শিৱজীয়ে চকুৰ পলকতে ধ্বংস কৰিলে চহৰকেইখন। তিনিওখন নগৰ শিৱৰ শৰত জ্বলি ছাই হৈ পৰিল। শিৱজীয়ে এই তিনিখন চহৰৰ ছাই তেওঁৰ শৰীৰত লগাইছিল, সেয়েহে শিৱজীক ত্ৰিপুৰাৰী বুলি কোৱা হৈছিল। তেতিয়াৰ পৰা তিনিটা সংখ্যাটো ভগৱান শিৱৰ পূজাত বিশেষ গুৰুত্ব আছে।

১.ভগৱান শিৱৰ ত্ৰিশূল- ভগৱান শিৱৰ ত্ৰিশূল ত্ৰিলোকৰ প্ৰতীক। ইয়াৰ ভিতৰত আকাশ, পৃথিৱী আৰু পাতাল জগত অন্তৰ্ভুক্ত। বহু পুৰাণত ত্ৰিশূলক তামসিক গুণ, ৰাজসিক গুণ আৰু সাত্বিক গুণ আদি তিনিটা গুণৰ লগতো জড়িত কৰা হৈছে।

২.বেলপাতৰ তিনিটা পাত- শিৱলিংগত আগবঢ়োৱা বেলপাতো তিনিটা পাতেৰে সংযুক্ত হৈ থাকে। এই তিনিটা পাত ত্ৰিদেৱৰ ৰূপ বুলি কোৱা হয়। ত্ৰিদেৱ মানে ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু, মহেশ্বৰ।

৩. শিৱৰ কপালৰ তিনিডাল অনুভূমিক ৰেখা- ভগৱান শিৱৰ কপালত থকা তিনি ৰেখা বা ত্ৰিপুণ্ডে লৌকিক লক্ষ্যক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। আত্মসংৰক্ষণ, আত্মপ্ৰচাৰ আৰু আত্ম উপলব্ধি ইয়াতেই আহে। লগতে ই ব্যক্তিত্ব গঠন, ইয়াৰ সুৰক্ষা আৰু ইয়াৰ বিকাশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। গতিকে সেইবাবেই ‘তিনি’ সংখ্যাটো শিৱজীৰ বাবে অধিক প্ৰিয়।