ভাৰতত ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ সংখ্যা ইমান বেছি যে দেশখনক ডায়েবেটিছৰ কেপিটেল হাব বুলি কোৱা হয়। ডায়েবেটিছ ৰোগীসকলক চেনী কমকৈ আৰু মিঠা বস্তু খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া হয়। যিসকলে এই ৰোগৰ পৰা বাচি থাকিব বিচাৰে তেওঁলোকে চেনী খোৱাৰ পৰা দূৰত্ব বনোৱা আৰম্ভ কৰে, কিন্তু চেনী সম্পূৰ্ণৰূপে এৰি দিয়াটো সঠিক নহয়, ই স্বাস্থ্যৰ ওপৰত বেয়া প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে।
সাধাৰণতে চেনী দুইপ্ৰকাৰৰ পোৱা যায়, এবিধ প্ৰাকৃতিক আৰু আনবিধ সংসাধিত। আম, আনাৰস, লিচু, নাৰিকলৰ দৰে ফলৰ পৰা প্ৰাকৃতিক চেনী পোৱা যায়, কিন্তু কুঁহিয়াৰ আৰু বীটৰ পৰা সংসাধিত চেনী প্ৰস্তুত কৰা হয়। চেনী খোৱা নিয়ন্ত্রণত ৰখাটো সঠিক সিদ্ধান্ত, কিন্তু ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে এৰি দিয়াটো সঠিক বুলি গণ্য কৰা নহয়।
• সংসাধিত আৰু প্ৰাকৃতিক চেনীৰ মাজৰ পাৰ্থক্যঃ
কুঁহিয়াৰ আৰু মিঠা বীটৰ পৰা সংসাধিত চুক্ৰ’জত কেলৰি যথেষ্ট বেছি, যদিও ইয়াৰ কোনো পুষ্টিগত মূল্য নাই, কিন্তু প্ৰাকৃতিক শৰ্কৰাত ভিটামিন আৰু খনিজ পদাৰ্থ প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। মিঠা বস্তুৰ সোৱাদে সকলোকে আকৰ্ষিত কৰে, সেয়েহে ইয়াক সম্পূৰ্ণৰূপে এৰি দিয়াটো সহজ নহয়, কিন্তু যদি কোনোবাই ইয়াক দৈনন্দিন আহাৰৰ পৰা আঁতৰাই ৰাখে তেন্তে সমস্যাত পৰিব লগা হ’ব পাৰে।
বহুতো গৱেষণাত এইটো প্ৰকাশ পাইছে যে যিসকল লোকে হঠাতে চেনী খোৱা বন্ধ কৰে, তেওঁলোকৰ শৰীৰৰ একেই প্ৰভাৱ থাকে যিটো আসক্তি ত্যাগ কৰাৰ পিছত দেখা যায়। ইয়াৰ ফলত, মানুহ সোনকালে ভাগৰি পৰে, সদায়ে মূৰৰ বিষ অনুভৱ হ’ব পাৰে।
• প্ৰাকৃতিকভাৱে পোৱা চেনী খাব এৰি নিদিবঃ
