বন্ধু-বান্ধৱী সকল আপোনালোকে নিচ্ছয় শিব চালিশা অসমীয়াত বিচাৰি আছে, সেই বাবে আমি এই শিব চালিশা লৈ আহিছো।
ওঁ নমঃ শিৱায়
দোহা
জয় গণেশ গিৰিজাসুৱন মঙ্গল মূল সুজান ।
কহত অয়োধ্যাদাস তুম দেউ অভয় ৱৰদান ॥
জয় গিৰিজাপতি দীনদয়ালা । সদা কৰত সন্তন প্ৰতিপালা ॥
ভাল চন্দ্ৰমা সোহত নীকে । কানন কুণ্ডল নাগ ফনী কে ॥
অঙ্গ গৌৰ শিৰ গঙ্গ বহায়ে । মুণ্ডমাল তন ক্ষাৰ লগায়ে ॥
ৱস্ত্ৰ খাল বাঘম্বৰ সোহে । ছৱি কো দেখি নাগ মন মোহে ॥
মৈনা মাতু কি হৱে দুলাৰী । ৱাম অঙ্গ সোহত ছৱি ন্যাৰী ॥
কৰ ত্ৰিশূল সোহত ছৱি ভাৰী । কৰত সদা শত্ৰুন ক্ষয়কাৰী ॥
নন্দী গণেশ সোহৈং তহং কৈসে । সাগৰ মধ্য কমল হৈং জৈসে ॥
কাৰ্তিক শ্যাম ঔৰ গণৰাঊ । যা ছৱি কৌ কহি জাত ন কাঊ ॥
দেৱন জবহীং জায় পুকাৰা । তবহিং দুখ প্ৰভু আপ নিৱাৰা ॥
কিয়া উপদ্ৰৱ তাৰক ভাৰী । দেৱন সব মিলি তুমহিং জুহাৰী ॥
তুৰত ষডানন আপ পঠায়ৌ । লৱ নিমেষ মহং মাৰি গিৰায়ৌ ॥
আপ জলন্ধৰ অসুৰ সংহাৰা । সুয়শ তুম্হাৰ ৱিদিত সংসাৰা ॥
ত্ৰিপুৰাসুৰ সন যুদ্ধ মচাঈ । তবহিং কৃপা কৰ লীন বচাঈ ॥
কিয়া তপহিং ভাগীৰথ ভাৰী । পুৰব প্ৰতিজ্ঞা তাসু পুৰাৰী ॥
দানিন মহং তুম সম কোউ নাহীং । সেৱক স্তুতি কৰত সদাহীং ॥
ৱেদ মাহি মহিমা তুম গাঈ । অকথ অনাদি ভেদ নহীং পাঈ ॥
প্ৰকটে উদধি মন্থন মেং জ্ৱালা । জৰত সুৰাসুৰ ভএ ৱিহালা ॥
কীন্হ দয়া তহং কৰী সহাঈ । নীলকণ্ঠ তব নাম কহাঈ ॥
পূজন ৰামচন্দ্ৰ জব কীন্হাং । জীত কে লঙ্ক ৱিভীষণ দীন্হা ॥
সহস কমল মেং হো ৰহে ধাৰী । কীন্হ পৰীক্ষা তবহিং ত্ৰিপুৰাৰী ॥
এক কমল প্ৰভু ৰাখেউ জোঈ । কমল নয়ন পূজন চহং সোঈ ॥
কঠিন ভক্তি দেখী প্ৰভু শঙ্কৰ । ভয়ে প্ৰসন্ন দিএ ইচ্ছিত ৱৰ ॥
জয় জয় জয় অনন্ত অৱিনাশী । কৰত কৃপা সবকে ঘট ৱাসী ॥
দুষ্ট সকল নিত মোহি সতাৱৈং । ভ্ৰমত ৰহৌং মোহে চৈন ন আৱৈং ॥
ত্ৰাহি ত্ৰাহি মৈং নাথ পুকাৰো । যহ অৱসৰ মোহি আন উবাৰো ॥
লে ত্ৰিশূল শত্ৰুন কো মাৰো । সঙ্কট সে মোহিং আন উবাৰো ॥
মাত পিতা ভ্ৰাতা সব কোঈ । সঙ্কট মেং পূছত নহিং কোঈ ॥
স্ৱামী এক হৈ আস তুম্হাৰী । আয় হৰহু মম সঙ্কট ভাৰী ॥
ধন নিৰ্ধন কো দেত সদা হী । জো কোঈ জাঞ্চে সো ফল পাহীং ॥
অস্তুতি কেহি ৱিধি কৰোং তুম্হাৰী । ক্ষমহু নাথ অব চূক হমাৰী ॥
শঙ্কৰ হো সঙ্কট কে নাশন । মঙ্গল কাৰণ ৱিঘ্ন ৱিনাশন ॥
যোগী যতি মুনি ধ্যান লগাৱৈং । শাৰদ নাৰদ শীশ নৱাৱৈং ॥
নমো নমো জয় নমঃ শিৱায় । সুৰ ব্ৰহ্মাদিক পাৰ ন পায় ॥
জো যহ পাঠ কৰে মন লাঈ । তা পৰ হোত হৈং শম্ভু সহাঈ ॥
ৰনিয়াং জো কোঈ হো অধিকাৰী । পাঠ কৰে সো পাৱন হাৰী ॥
পুত্ৰ হোন কী ইচ্ছা জোঈ । নিশ্চয় শিৱ প্ৰসাদ তেহি হোঈ ॥
পণ্ডিত ত্ৰয়োদশী কো লাৱে । ধ্যান পূৰ্ৱক হোম কৰাৱে ॥
ত্ৰয়োদশী ৱ্ৰত কৰৈ হমেশা । তন নহিং তাকে ৰহৈ কলেশা ॥
ধূপ দীপ নৈৱেদ্য চঢ়াৱে । শঙ্কৰ সম্মুখ পাঠ সুনাৱে ॥
জন্ম জন্ম কে পাপ নসাৱে । অন্ত ধাম শিৱপুৰ মেং পাৱে ॥
কহৈং অয়োধ্যাদাস আস তুম্হাৰী । জানি সকল দুখ হৰহু হমাৰী ॥
দোহা
নিত নেম উঠি প্ৰাতঃহী পাঠ কৰো চালীস । তুম মেৰী মনকামনা পূৰ্ণ কৰো জগদীশ ॥
অথ ত্ৰিগুণ আৰতী শিৱজী কী
জয় শিৱ ওঙ্কাৰা হৰ জয় শিৱ ওঙ্কাৰা
ব্ৰহ্মা ৱিষ্ণু সদাশিৱ অৰ্ধাঙ্গী ধাৰা ॥ টেক॥
একানন চতুৰানন পঞ্চানন ৰাজে
হংসানন গৰুডাসন ৱৃষৱাহন সাজে ॥ জয়॥
দো ভুজ চাৰ চতুৰ্ভুজ দস ভুজ অতি সোহে
তীনোং ৰূপ নিৰখতা ত্ৰিভুৱন জন মোহে ॥ জয়॥
অক্ষমালা বনমালা ৰুণ্ডমালা ধাৰী
চন্দন মৃগমদ সোহৈ ভালে শশিধাৰী ॥ জয়॥
শ্ৱেতাম্বৰ পীতাম্বৰ বাঘম্বৰ অঙ্গে
সনকাদিক গৰুডাদিক ভূতাদিক সঙ্গে ॥ জয়॥
কৰ মধ্যে সুকমণ্ডল চক্ৰ ত্ৰিশূল ধৰ্তা
জগকৰ্তা জগভৰ্তা জগসংহাৰকৰ্তা ॥ জয়॥
ব্ৰহ্মা ৱিষ্ণু সদাশিৱ জানত অৱিৱেকা
প্ৰণৱাক্ষৰ ওঁ মধ্যে যে তীনোং একা ॥ জয়॥
কাশী মেং ৱিশ্ৱনাথ ৱিৰাজত নন্দো ব্ৰহ্মচাৰী
নিত উঠি ভোগ লগাৱত মহিমা অতি ভাৰী ॥ জয়॥
ত্ৰিগুণ স্ৱামী কী আৰতী জো কোঈ নৰ গাৱে
কহত শিৱানন্দ স্ৱামী মনৱাঞ্ছিত ফল পাৱে ॥ জয়॥