সুপ্ৰভাত, বেদৰ তত্বজ্ঞানে দিনটো আৰম্ভ কৰো আহক

মূঢ়োহয়ং নাভিজানাতি লোকো মামজমব্যয়ম্‌  ৷৷

অৰ্থাৎ, বুদ্ধিহীন আৰু মূৰ্খবোৰৰ আগত মই কেতিয়াও আত্মপ্ৰকাশ নকৰো;সিহতৰ বাবে মই মোৰ অন্তৰঙ্গা শক্তি যোগমায়াৰ দ্বাৰা আবৃত হৈ থাকোঁ ৷ সেইবাবেই মই যে জন্মহীন আৰু অব্যয়, মোৰ মায়াৰ প্ৰভাৱত বিমোহিত হৈ থকা জগতবাসীয়ে সেই কথা বুজিব নোৱাৰে ৷

যেতিয়াই আমি গৰ্বভাৱ ত্যাগ কৰি মই মোৰ বুলি দাবীসমূহ কৰিবলৈ এৰি দিম তেতিয়াই আমি মুক্ত হম ৷কিন্তু যেতিয়ালৈ মানুহে এই শৰীৰটোৱে মই বুলি ভাবি থাকিব তেতিয়ালৈকে তেওঁ মুক্ত হব নোৱাৰে,

সমগ্ৰ বিশ্ব ব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৃষ্টিৰ কেন্দ্ৰ হৈছে ভগৱান;তেওঁ হৈছে পৰম ভোক্তা আৰু আমি তেওঁৰ সেৱক ৷যেতিয়াই এই ধাৰণা স্পষ্টকৈ বুজিব পাৰিম, তেতিয়াই আমি মুক্ত হম ৷৷