ফেশ্বনৰ এই যুগত, বহুলোকে প্ৰথমে নিজৰ পোছাক আৰু সাজ-সজ্জাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰে, তাৰ পিছতহে জীয়াই থকা আৰু খোৱাৰ বিষয়ে চিন্তা কৰে। খাদ্য, কাপোৰ আৰু ঘৰ, এই তিনিটা বস্তু মানুহে জীয়াই থকাৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় বুলি সকলোৱে অৱগত। যেতিয়া আমি মানৱ সভ্যতাৰ ইতিহাসৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হয়, তেতিয়া জানিবলৈ পোৱা যায় যে খাদ্য মানুহৰ প্ৰথম প্ৰয়োজন আছিল। বহু পিছত, মানুহে থাকিবলৈ কাপোৰ আৰু ঠাইৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। মানুহৰ বাহিৰে আন কোনো প্ৰাণীক কাপোৰ পিন্ধা নাছিল, কিন্তু বৰ্তমানেও পৃথিৱীত বহুতো জনজাতীয় লোক আছে য’ত মানুহে কাপোৰ পৰিধান নকৰে। মানুহে শৰীৰটো ঢাকিবলৈ কাপোৰৰ প্ৰয়োজনীয়তা কেতিয়া অনুভৱ কৰিছিল সেই বিষয়ে বিশেষজ্ঞই উল্লেখ কৰিছে।
বিশেষজ্ঞসকলে বিশ্বাস কৰে যে প্ৰায় ১ লাখ ৭০ হাজাৰ বছৰ আগতে মানুহে কাপোৰ পিন্ধাৰ প্ৰয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিছিল। মানৱ শৰীৰত থকা দুটা প্ৰজাতিৰ ওকনিৰ কথা উল্লেখ কৰি বিশেষজ্ঞ সকলে কয় যে মানুহৰ চুলিত এটা ওকনি পোৱা যায় আৰু আনটোৱে মানুহৰ শৰীৰত বাস কৰিছিল। বিশেষজ্ঞসকলে বিশ্বাস কৰে যে মানুহে কাপোৰ পিন্ধিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ সময়ত এই ওকনিবোৰ নিশ্চয় মানৱ শৰীৰত আহিছিল।
ইয়াৰ আগতে, ইউৰোপত বাস কৰা নিয়াণ্ডাৰথালসকলে তীব্ৰ ঠাণ্ডা পৰিহাৰ কৰিবলৈ কাপোৰ পিন্ধা আৰম্ভ কৰিছিল। যদিও তেওঁলোকৰ কাপোৰ আজিকালিৰ কাপোৰৰ দৰে নাছিল, বৰঞ্চ জন্তুৰ ছালৰে নিৰ্মিত আছিল। কোৱা হয় যে মানুহ আৰু নিয়াণ্ডাৰথালৰ পূৰ্বপুৰুষ একে আছিল আৰু বিশেষজ্ঞসকলে কাপোৰৰ আৱিষ্কাৰক নিয়াণ্ডাৰথালে কৰা বুলি দাবী কৰে।
