গাখীৰত প্ৰচুৰ পৰিমাণে পুষ্টিকৰ উপাদান থাকে। ই শৰীৰত সকলো ধৰণৰ পুষ্টিকৰ উপাদান প্ৰদান কৰে যাৰ বাবে গুৰুতৰ ৰোগৰ আশংকা থাকে। গাখীৰ খালে শৰীৰৰ বহুতো ভয়াৱহ ৰোগ নিৰাময় হয়। গাখীৰত থকা মেগনেছিয়াম আৰু কেলচিয়ামে হাড় শক্তিশালী কৰাৰ কাম কৰে। গাখীৰ খোৱাৰ ফলত হাড় আৰু দাঁত অতি শক্তিশালী হৈ উঠে। স্বাস্থ্য বিশেষজ্ঞৰ মতে শিশুসকলক দৈনিক গাখীৰ খোৱাৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে। পেশীবোৰ মজবুত কৰি ৰাখিবলৈ দৈনিক গাখীৰ খোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়-
যদি কোনো ব্যক্তি শৰীৰ ফুলা ৰোগত ভুগি আছে তেন্তে গাখীৰ খোৱা উচিত নহয় কাৰণ ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ স্বাস্থ্যৰ অৱনতি ঘটিব পাৰে।
যিসকল লোকৰ যকৃতৰ সমস্যা আছে বা চৰ্বিযুক্ত যকৃত বা ফুলি উঠা লোকে গাখীৰ খোৱা বা খোৱা বিৰত থাকিব লাগে।
পিচিঅ’এছ আৰু হৰম’নৰ ভাৰসাম্যহীনতা থকা লোকে গাখীৰ খোৱা উচিত নহয়। অত্যধিক গাখীৰ খালে শৰীৰত এণ্ড্ৰজেন আৰু ইনচুলিনৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায়। পিচিঅ’এছ ৰোগত আক্ৰান্ত মহিলাসকলে দুগ্ধজাত সামগ্ৰী খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে। ইয়াত ইনচুলিন আৰু হৰম’নৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায়।
শৰীৰত এলাৰ্জীত ভুগি থকা লোকসকলে গাখীৰ খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে। কাৰণ গাখীৰত লেক্ট’জ অসহিষ্ণুতা থাকে আৰু ই আপোনাৰ এলাৰ্জী বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।