বহু সংখ্যক লোকেই পাইলছ ৰোগক লৈ অশান্তি অনুভৱ কৰে। ইয়াত মলদ্বাৰৰ ভিতৰ আৰু বাহিৰৰ অংশত ফুলি উঠে। যাৰ বাবে তাত পাইলছৰ সমস্যা হয়। কোষ্ঠকাঠিন্যই পাইলছ হোৱাৰ প্ৰধান কাৰণ। যদি আপোনাৰ পেট পৰিষ্কাৰ নহয় আৰু মল পাৰ হ’বলৈ বল প্ৰয়োগ কৰিবলগীয়া হয়, তেন্তে পাইলছৰ সমস্যা হ’ব পাৰে। বেয়া খাদ্যাভ্যাস, জীৱনশৈলী, বহু সময় এটা ঠাইত থিয় হৈ থকা, মেদবহুলতা আৰু গৰ্ভাৱস্থাই পাইলছ সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। প্ৰায়ে এই ৰোগ ৫০ বছৰৰ পিছত দেখা যায়।
যদি আপুনি এই ৰোগৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পাব বিচাৰে তেন্তে যিমান পাৰি পানী খাব লাগে। ফলমূল, সেউজীয়া পাতৰ শাক-পাচলি খাব লাগে। ইয়াৰ উপৰিও কিছুমান ব্যৱস্থা গ্ৰহণ কৰি পাইলছৰ পৰা মুক্তি পাব পাৰি।
১.চিটজ বাথ কৰিলে পাইলছৰ বিষৰ পৰা মুক্তি পাবঃ
যদি কোনোবাই পাইলছৰ বিষত অশান্তি পায়, তেন্তে তেওঁ চিটজ বাথৰ সহায় ল’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত পায়ুপথত জ্বলা-পোৰা, বিষ আৰু খজুৱতিৰ সমস্যাৰ পৰা সকাহ পায়। পাইলছৰ পৰা মুক্তি পাবলৈ এইটো এটা স্বাভাৱিক উপায়। চিটজ বাথ মানে টাবত গৰম কুহুমীয়া পানী লৈ তাৰ ওপৰত কমেও ১৫ মিনিট বহিব লাগে। দিনটোত দুবাৰ এনে কৰিলে পাইলছৰ লক্ষণবোৰ নাইকিয়া হৈ বিষৰ সমস্যাও নাইকিয়া হৈ যাব।
২.মলদ্বাৰত ক্ৰীম লগাইঃ
ডাক্তৰে পাইলছ ৰোগীক মলদ্বাৰত ক্ৰীম লগাবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে। এই ক্ৰীমত হাইড্ৰ’কৰ্টিছন থাকে। ইয়াৰ সহায়ত মলদ্বাৰ মসৃণ হৈ বিষৰ সমস্যাৰ পৰা মুক্তি পায়। এই ক্ৰীমৰ লগতে ঔষধ খালে পাইলছৰ বিষৰ পৰা উপশম পোৱা যায়।
৩.ৰবৰ বেণ্ড লাইগেচনঃ
যদি আপুনি দীৰ্ঘদিন ধৰি পাইলৰ সমস্যাত অসুবিধা পাইছে, তেন্তে ৰবৰ বেণ্ড লাইগেচন ফলপ্ৰসূ হ’ব পাৰে। এই প্ৰক্ৰিয়াত চিকিৎসকে এটা সৰু মেচিনৰ জৰিয়তে পাইলছৰ গুৰিতে এটা বা দুটা সৰু ৰবৰ বেণ্ড ফিট কৰে। যাৰ বাবে সেই শিৰাবোৰত তেজৰ চলাচল সম্ভৱ নহয়, যাৰ বাবে পাইলছৰ ফুলা হয়। কেইসপ্তাহমানৰ পিছত ৰবৰ বেণ্ডটো ক্ষয় যায়।
