বহু বাৰ এটা কথা শুনা গৈছে যে ভাৰতত আকৌ ৰাম ৰাজ্য প্ৰতিষ্ঠা হব।
কিন্তু ৰাম ৰাজ্য প্ৰকৃততে কি? —
শ্ৰী ৰামৰ ৰাজ্য আদৰ্শ ৰাজ্য হিচাপে অতি বিখ্যাত। ৰাম ৰাজ্য হৈছে এনে এক য’ত ৰাজ্যখন বেদৰ নীতিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হয়।
মহৰ্ষি বাল্মীকিৰ ৰচিত ৰামায়ণৰ যুদ্ধ কাণ্ডত ৰাম ৰাজ্যৰ মহানতা আৰু সৌন্দৰ্য বৰ্ণনা কৰিছে —
न पर्यदेवन्विधवा न च व्यालकृतं भयम् ।
न व्याधिजं भयन् वापि रामे राज्यं प्रशासति ॥ ६-१२८-९९
–যেতিয়া শ্ৰীৰামে ৰাজ্যত শাসন কৰি আছিল, তেতিয়া ৰাজ্যত কোনো বিধৱা নাছিল, বিলাপ কৰিবলৈ কোনো নাছিল, বন্য জন্তুৰ পৰা কোনো বিপদ নাছিল, বা ৰোগৰ পৰা জন্ম হোৱা কোনো ভয় নাছিল।
निर्दस्युरभवल्लोको नानर्थः कन् चिदस्पृशत् ।
न च स्म वृद्धा बालानां प्रेतकार्याणि कुर्वते ॥ ६-१२८-१००
–দেশখন চোৰ আৰু ডকাইতৰ পৰা মুক্ত আছিল। কোনেও মূল্যহীন অনুভৱ কৰা নাছিল বা বৃদ্ধ লোকসকলে যুৱক-যুৱতীসকলৰ সম্পৰ্কে অবাধ্যতা প্ৰদৰ্শন কৰা বুলি কোৱা নাছিল।
सर्वं मुदितमेवासीत्सर्वो धर्मपरोअभवत् ।
राममेवानुपश्यन्तो नाभ्यहिन्सन्परस्परम् ॥ ६-१२८-१०१
–প্ৰতিটো প্ৰাণিয়ে সন্তুষ্ট অনুভৱ কৰিছিল। প্ৰত্যেকে গুণৰ প্ৰতি আকাংক্ষিত আছিল। শ্ৰীৰামৰ ফালৰ পৰা চকু ঘূৰাই প্ৰাণীবোৰে ইজনে সিজনক হত্যা কৰা নাছিল।
आसन्वर्षसहस्राणि तथा पुत्रसहस्रिणः ।
निरामया विशोकाश्च रामे राज्यं प्रशासति ॥ ६-१२८-१०२
–যেতিয়া শ্ৰীৰাম ৰাজ্যত শাসন কৰি আছিল, তেতিয়া মানুহে হাজাৰ হাজাৰ বছৰ ধৰি জীয়াই আছিল, তেওঁলোকৰ হাজাৰ হাজাৰ সন্তানআছিল, সকলোৱে ৰোগ আৰু দুখৰ পৰা মুক্ত আছিল।
रामो रामो राम इति प्रजानामभवन् कथाः ।
रामभूतं जगाभूद्रामे राज्यं प्रशासति ॥ ६-१२८-१०३
শ্ৰীৰাম ৰাজ্য শাসন কৰাৰ সময়ত, ৰাম, ৰাম আৰু ৰামক কেন্দ্ৰ কৰি জনসাধাৰণৰ আলোচনা হৈছিল। পৃথিৱীখন ৰামৰ পৃথিৱী হৈ পৰিছিল।
नित्यपुष्पा नित्यफलास्तरवः स्कन्धविस्तृताः ।
कालवर्षी च पर्जन्यः सुखस्पर्शश्च मारुतः ॥ ६-१२८-१०४
–তাত থকা গছবোৰত কীট আৰু পোক-পতংগৰ দ্বাৰা কোনো আঘাত নোহোৱাকৈ নিয়মীয়াকৈ ফুল আৰু ফল আছিল, । ডাৱৰবোৰ সময়ত বৰষুণ হৈ আছিল আৰু বতাহ স্পৰ্শৰ বাবে আনন্দদায়ক আছিল।
ब्राह्मणाः क्षत्रिया वैश्याः शूद्रा लोभविवर्जिताः ।
स्वकर्मसु प्रवर्तन्ते तुष्ठाः स्वैरेव कर्मभिः ॥ ६-१२८-१०५
आसन् प्रजा धर्मपरा रामे शासति नानृताः ।
सर्वे लक्षणसम्पन्नाः सर्वे धर्मपरायणाः ॥ ६-१२८-१०६
–ব্ৰাহ্মণ, ক্ষত্ৰিয়, বৈশ্য আৰু শুদ্ৰসকলে তেওঁলোকৰ নিজা দায়িত্ব পালন কৰি আছিল তেওঁলোকৰ নিজৰ কামত সন্তুষ্ট আৰু যিকোনো লোভৰ পৰা বঞ্চিত। যেতিয়া শ্ৰীৰামে
শাসন কৰি আছিল, মানুহে পুণ্যৰ প্ৰতি আগ্ৰহী আছিল আৰু মিছা কথা নোকোৱাকৈ জীয়াই আছিল। সকলো মানুহ উৎকৃষ্ট বৈশিষ্ট্যৰে সমৃদ্ধ আছিল। সকলোৱে গুণত লিপ্ত আছিল।
চৰিত্ৰ আৰু স্থিতিস্থাপকতাৰ শক্তিৰ কি ভাল প্ৰমাণৰ প্ৰয়োজন! মৰ্য্যদা পুৰুষোত্তম শ্ৰৰীৰাম ৰাজ্যৰ ৰজা। তেওঁ আমাৰ মন আৰু হৃদয়ত সৰ্বোচ্চ ৰাজত্ব কৰে।
অযোধ্যাৰ ৰজা হিচাপে শ্ৰীৰামৰ শাসনত সকলোৱে ধৰ্ম, শান্তি, সমৃদ্ধি আৰু আনন্দৰ সকলো শুভ গুণেৰে আশীৰ্বাদপ্ৰাপ্ত হৈছিল।
