জীৱনত জীয়াই থকা সময়ছোৱাত যদি প্ৰভু শ্ৰীকৃষ্ণৰ এই বিখ্যাত মন্দিৰসমূহৰ দৰ্শন নকৰে তেতিয়া এই পৃথিৱীত জন্ম লাভ কৰাৰ কোনো অৰ্থ নাথাকে । ( Religious Studies )
প্ৰভু শ্ৰীকৃষ্ণৰ এই বিখ্যাত মন্দিৰসমূহ দৰ্শন কৰিলে মানুহৰ দুখ-কষ্ট শেষ হয় আৰু সকলো সমস্যাৰ পৰা পৰিত্ৰাণ পায়। সমগ্ৰ দেশতে শ্ৰীকৃষ্ণৰ ভক্ত আছে। আনহাতে, সমগ্ৰ দেশতে শ্ৰীকৃষ্ণৰ বহুতো জনপ্ৰিয় মন্দিৰ আছে। জীৱনত এবাৰ হলেও এই মন্দিৰবোৰৰ দৰ্শন কৰিব। এই মন্দিৰবোৰৰ কেৱল দৰ্শন কৰিলেই সকলো মনোবাঞ্ছা পূৰণ হয় বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
১) মথুৰা কৃষ্ণ জন্মভূমি মন্দিৰ
ধৰ্মীয় পুৰাণ অনুসৰি, ভগৱান কৃষ্ণৰ জন্মস্থান উত্তৰ প্ৰদেশৰ মথুৰাত অৱস্থিত। ভাগৱত পুৰাণৰ মতে, শ্ৰী কৃষ্ণৰ জন্ম কংস কাৰাগাৰত হৈছিল আৰু তাতেই অৰ্থাৎ মথুৰাত কৃষ্ণ জন্মভূমিৰ এটা বিশাল মন্দিৰ নিৰ্মাণ কৰা হৈছে।
২) গোকুলৰ মন্দিৰ
বিশ্বাস কৰা হয় যে ভগৱান কৃষ্ণৰ জন্ম যদিও মথুৰাত হৈছিল। কিন্তু শৈশৱ গোকুল, বৃন্দাবন, নন্দগাঁও, বৰছানাৰ দৰে ঠাইত অতিবাহিত হৈছিল। গোকুল মথুৰাৰ পৰা মাত্ৰ ১৫ কিলোমিটাৰ দূৰত অৱস্থিত। চৌৰাচী খাম্বো মন্দিৰ, নন্দেশ্বৰ মহাদেৱ, মথুৰা নাথ, দ্বাৰকা নাথৰ দৰে মন্দিৰবোৰ গোকুলত অতি বিখ্যাত। কোনোক্ষেত্ৰত যদি আপুনি গোকুললৈ যায় তেতিয়া আপুনি এবাৰ ইয়ালৈ নিশ্চয় যাব । ( Religious Studies )
৩) বৃন্দাবন মন্দিৰ
বৃন্দাবনৰ মন্দিৰও মথুৰাৰ ওচৰত অৱস্থিত। ৰমন ৰেতীত বাঙ্কে বিহাৰীৰ বিখ্যাত মন্দিৰ ইয়াত আছে। ভগৱৎ পুৰাণ অনুসৰি, মথুৰাৰ বৃন্দাবনত ভগৱান কৃষ্ণ গোৱাল, গোপীৰ সৈতে গৰু চৰাই, বাঁহীৰ মধুৰ সুৰত ৰাস ৰচিছিল । কেৱল সেয়াই নহয়, বিখ্যাত প্ৰেম মন্দিৰ আৰু ইস্কন মন্দিৰও ইয়াত অৱস্থিত। য’ত, সমগ্ৰ দেশৰ পৰা ঈশ্বৰৰ দৰ্শন কৰিবলৈ সমগ্ৰ ভক্তবৃন্দ ইয়াত উপস্থিত হয়। গোবৰ্ধন পৰ্বতটো ব্ৰিজ অঞ্চলত অৱস্থিত, যিটো ঈশ্বৰে তেওঁৰ কণমানি আঙুলিত তুলি লৈছিল।
৪) দ্বাৰকা মন্দিৰ
ভাগৱত পুৰাণত উল্লেখ কৰা হৈছে যে শ্ৰীকৃষ্ণই জৰাসন্ধৰ বাবে মথুৰা ত্যাগ কৰিছিল আৰু গুজৰাটৰ উপকূলৰ কুশস্থলী নগৰলৈ আহিছিল। আৰু ইয়াত তেওঁলোকে দ্বাৰকা নামৰ এখন চহৰ স্থাপন কৰিছিল। এই ঠাইখনৰ এটা ডাঙৰ অংশ এতিয়াও সাগৰত ডুব আছে। আপোনাক জনাও যে গুজৰাটত শ্ৰী কৃষ্ণক দ্বাৰকাধিশ বুলি কোৱা হয়।
৫) শ্ৰীকৃষ্ণ নিৰ্বাণ স্থান
গুজৰাটৰ প্ৰভাস নামৰ অঞ্চলত অৱস্থিত ভগৱান কৃষ্ণৰ নিৰ্বাণ স্থান হৈছে এটা মন্দিৰ, যি জনসাধাৰণৰ মাজত বিখ্যাত। পৌৰাণিক কাহিনী অনুসৰি, যদুবংশীসকলে নিজৰ মাজত যুদ্ধ কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ গোত্ৰৰ সমাপ্তি ঘটাইছিল। ভাগৱত কথা অনুসৰি, ভগৱান কৃষ্ণ এই ঠাইত চিন্তাত পৰি আছিল তেতিয়া এজন চিকাৰীয়ে হৰিণ বুলি ভাবি তেওঁৰ পিতাম্বৰত তীৰ নিক্ষেপ কৰিছিল। তেওঁৰ ভৰিত কাড় লগাৰ অজুহাতত এই ঠাইত নিজৰ প্ৰাণ ত্যাগ কৰে ।
Disclaimer: ইয়াত দিয়া তথ্যসমূহ কেৱল মান্যতা আৰু তথ্যৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি কৰা হৈছে।
