অসমীয়াত সম্পূৰ্ণ হনুমান চালীসা

0 min read

দোহা

শ্রী গুৰু চৰণ সৰোজ ৰজ নিজমন মুকুৰ সুধাৰি |

বৰণৌ ৰঘুবৰ বিমলয়শ জো দায়ক ফলচাৰি ||

বুদ্ধিহীন তনুজানিকৈ সুমিৰৌ পবন কুমাৰ |

বল বুদ্ধি বিদ্যা দেহু মোহি হৰহু কলেশ বিকাৰ ||

চৌপাঈ

জয় হনুমান জ্ঞান গুণ সাগৰ ।

জয় কপীশ তিহু লোক উজাগৰ || ১ ||

ৰামদূত অতুলিত বলধামা |

অঞ্জনি পুত্র পবনসুত নামা || ২ ||

মহাবীৰ বিক্রম বজৰঙ্গী |

কুমতি নিবাৰ সুমতি কে সঙ্গী ||৩ ||

কাঞ্চন বৰণ বিৰাজ সুবেশা |

কানন কুণ্ডল কুন্চিত কেশা || ৪ ||

হাথবজ্র ঔ ধ্বজা বিৰাজৈ |

কান্থে মূঞ্জ জনেঊ সাজৈ || ৫||

শংকৰ সুবন কেসৰী নন্দন |

তেজ প্রতাপ মহাজগ বন্দন || ৬ ||

বিদ্যাবান গুণী অতি চাতুৰ |

ৰাম কাজ কৰিবে কো আতুৰ || ৭ ||

প্রভু চৰিত্র সুনিবে কো ৰসিয়া |

ৰামলখন সীতা মন বসিয়া || ৮||

সূক্ষ্ম ৰূপধৰি সিয়হি দিখাবা |

বিকট ৰূপধৰি লঙ্কা জৰাবা || ৯ ||

ভীম ৰূপধৰি অসুৰ সংহাৰে |

ৰামচন্দ্ৰ কে কাজ সংবাৰে || ১০ ||

লায় সঞ্জীবন লখন জিয়ায়ে |

শ্রী ৰঘুবীৰ হৰষি উৰলায়ে || ১১ ||

ৰঘুপতি কীন্হী বহুত বড়ায়ী |

তুম মম প্রিয় ভৰতহি সম ভায়ী || ১২ ||

সহস বদন তুম্হৰো য়শগাৱৈ |

অস কহি শ্রীপতি কণ্ঠ লগাৱৈ || ১৩ ||

সনকাদিক ব্রহ্মাদি মুনীশা |

নাৰদ শাৰদ সহিত অহীশা || ১৪ ||

য়ম কুবেৰ দিগপাল জহাং তে |

কবি কোবিদ কহি সকে কহাং তে || ১৫ ||

তুম উপকাৰ সুগ্রীবহি কীন্হা |

ৰাম মিলায় ৰাজপদ দীন্হা || ১৬ ||

তুম্হৰো মন্ত্র বিভীষণ মানা |

লংকেশ্বৰ ভয়ে সব জগ জানা || ১৭ ||

য়ুগ সহস্র য়োজন পৰ ভানূ |

লীল্য়ো তাহি মধুৰ ফল জানূ || ১৮ ||

প্রভু মুদ্রিকা মেলি মুখ মাহী |

জলধি লাংঘি গয়ে অচৰজ নাহী || ১৯ ||

দুর্গম কাজ জগত কে জেতে |

সুগম অনুগ্রহ তুম্হৰে তেতে || ২০ ||

ৰাম দুআৰে তুম ৰখবাৰে |

হোত ন আজ্ঞা বিনু পৈসাৰে || ২১ ||

সব সুখ লহৈ তুম্হাৰী শৰণা |

তুম ৰক্ষক কাহূ কো ডৰ না || ২২ ||

আপন তেজ তুম্হাৰো আপৈ |

তীনোং লোক হাংক তে কাংপৈ || ২৩ ||

ভূত পিশাচ নিকট নহি আৱৈ |

মহবীৰ জব নাম সুনাৱৈ || ২৪ ||

নাসৈ ৰোগ হৰৈ সব পীৰা |

জপত নিৰন্তৰ হনুমত বীৰা || ২৫ ||

সংকট সেং হনুমান ছুড়াৱৈ |

মন ক্রম বচন ধ্যান জো লাৱৈ || ২৬ ||

সব পৰ ৰাম তপস্বী ৰাজা |

তিনকে কাজ সকল তুম সাজা || ২৭ ||

ঔৰ মনোৰধ জো কোয়ি লাৱৈ |

তাসু অমিত জীবন ফল পাৱৈ || ২৮ ||

চাৰো য়ুগ পৰিতাপ তুম্হাৰা |

হৈ পৰসিদ্ধ জগত উজিয়াৰা || ২৯ ||

সাধু সন্ত কে তুম ৰখবাৰে |

অসুৰ নিকন্দন ৰাম দুলাৰে || ৩০ ||

অষ্ঠসিদ্ধি নব নিধি কে দাতা |

অস বৰ দীন্হ জানকী মাতা || ৩১ ||

ৰাম ৰসায়ন তুম্হাৰে পাসা |

সদা ৰহো ৰঘুপতি কে দাসা || ৩২ ||

তুম্হৰে ভজন ৰামকো পাৱৈ |

জনম জনম কে দুখ বিসৰাৱৈ || ৩৩ ||

অন্ত কাল ৰঘুবৰ পুৰজায়ী |

জহাং জনম হৰিভক্ত কহায়ী || ৩৪ ||

ঔৰ দেবতা চিত্ত ন ধৰয়ী |

হনুমত সেয়ি সর্ব সুখ কৰয়ী || ৩৫ ||

সংকট কটৈ মিটৈ সব পীৰা |

জো সুমিৰৈ হনুমত বল বীৰা || ৩৬ ||

জৈ জৈ জৈ হনুমান গোসায়ী |

কৃপা কৰো গুৰুদেব কী নায়ী || ৩৭ ||

জো শত বাৰ পাঠ কৰ কোয়ী |

ছূটহি বন্দি মহা সুখ হোয়ী || ৩৮ ||

জো য়হ পঢ়ৈ হনুমান চালীসা |

হোয় সিদ্ধি সাখী গৌৰীশা || ৩৯ ||

তুলসীদাস সদা হৰি চেৰা |

কীজৈ নাথ হৃদয় মহ ডেৰা || ৪০ ||

দোহা

পবন তনয় সঙ্কট হৰণ – মঙ্গল মূৰতি ৰূপ |

ৰাম লখন সীতা সহিত – হৃদয় বসহু সুৰভূপ ||

You May Also Like

More From Author