বিয়া কৰোৱাৰ সিদ্ধান্তটো অতি কঠিন, কিন্তু যেতিয়া মানুহে কাৰোবাক যথেষ্ট ভাল পায় আৰু প্ৰেমত পৰে, তেতিয়া নিজৰ বিবাহৰ বিষয়ে সিদ্ধান্ত লোৱাটো অলপ সহজ হৈ পৰে। কিন্তু কেতিয়াবা কাৰোবাৰ প্ৰেমিক বা প্ৰেমিকাৰ সৈতে সম্পৰ্কত থাকি বিয়াৰ কথা ওলাই তেতিয়া সঠিক সিদ্ধান্ত লোৱাটো অলপ কঠিন হৈ পৰে।
যদি এই ক্ষেত্ৰত প্ৰেমিক বা প্ৰেমিকাগৰাকীয়ে নিজৰ সঙ্গীজনক গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি ভাৱে, তেন্তে বিবাহৰ বাবে মান্তি হ’বৰ বাবে সাহস কৰিব লাগে, বিশষকৈ যুৱতীসকলৰ নিজৰ প্ৰেমিকজনে বিয়া কৰিব বিচাৰে নে নাই সেয়াও স্পষ্ট হৈ পৰে।
যদি কোনো যুৱতীয়ে নিজৰ প্ৰেমিকজনক বিবাহৰ বিষয়ে সাহস কৰি সোধাৰ পিছতো প্ৰেমিকজনে বিষয়টো গুৰুত্ব নিদিয়ে তেতিয়া প্ৰেমিকা অথবা যুৱতীগৰাকী অলপ সতৰ্ক হোৱা উচিত। তেতিয়া যুৱতীগৰাকীয়ে নিজৰ সঙ্গীজনক ক’ব পাৰিব লাগিব যে এই সম্পৰ্কত গুৰুত্বপূৰ্ণ নে, কেৱল সময় পাৰ কৰিবৰ বাবে সম্পর্কত আছে।
লগতে যুৱতীগৰাকীয়ে ক’ব লাগিব যে, “মই আপোনাৰ সৈতে গোটেই জীৱনৰ বাবে সময় অতিবাহিত কৰিবলৈ অপেক্ষা কৰি আছোঁ।” এই বিষয়ে নিজৰ প্ৰেমিকজনৰ মতামত জানিবলৈ নিশ্চিত হ’ব লাগিব। যাতে যুৱতীগৰাকীয়ে সময় থাকোতে নিজৰ ভৱিষ্যতৰ বিষয়ে ভাবিব পাৰে।
যদি কোনো যুৱতীৰ প্ৰেমিকে বিবাহ সম্পৰ্কে কিছু সময় বিচাৰে, তেন্তে যুৱতীগৰাকীয়ে তেওঁক সময় দিয়াটো উচিত। কিন্তু যুৱতীগৰাকীয়ে লগতে প্ৰেমিকজনক সোধক যে, কিমান সময়ৰ প্ৰয়োজন হ’ব? কিয়নো অত্যাধিক সময় লোৱাৰ পৰিস্থিতিয়ে সম্পৰ্কটো জটিলতাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।
কিয়নো এনেদৰে বেছি সময় ল’লে প্ৰেমিকজনে সেই সম্পৰ্কটোৰ পৰা ওলাই আহিব নোৱাৰিলেও, কিন্তু প্ৰায়ে দুয়োজনৰ মাজত কাজিয়াৰ সৃষ্টি হৈ থাকিব আৰু ই লাহে লাহে বেছি হৈ যাব।
গতিকে যুৱতীগৰাকীয়ে শান্তভাৱে নিজৰ সঙ্গীক ক’বলৈ চেষ্টা কৰক যে, নিজৰ প্ৰেমিকজনৰ প্ৰতি প্ৰেম কিমান গভীৰ আৰু জীৱনটো পিছত কিমান সুখৰ হ’ব।
তাৰ পিছত প্ৰেমিকজনেও বেছি সময় নোলোৱাকৈ বিবাহৰ বাবে সমৰ্থন আগবঢ়াব আৰু সোনকালেই দুয়ো বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হৈ উন্নত জীৱন যাপন কৰিব পাৰিব, লগতে ভৱিষ্যতৰ বাবে পৰিকল্পনা কৰিবলৈ সক্ষম হ’ব।
