বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে, যিসকল লোকে সদায় হঠাৎ ঘটা ঘটনা বা অচিনাকি ঘটনালৈ ভয় কৰে, তেওঁলোকে নিয়মিতভাৱে হনুমান চলিছা পাঠ কৰি এই সময়ত কৰ্ফৰ সৈতে বহিব লাগে, যান-বাহন দুৰ্ঘটনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ কিছু জ্যোতিষৰ প্ৰতিকাৰৰ বিষয়ে জনা যাওক।
বহু সময়ত খৰখেদাকৈ পথত খোজ কঢ়াৰ সময়ত বা নিবিচৰাকৈ গাড়ী চলোৱাৰ সময়ত দুৰ্ঘটনা সংঘটিত হয়। এই দুৰ্ঘটনা জ্যোতিষৰ লগতো জড়িত হৈ পৰিছে। যাৰ মতে ৰাশিফলত কিছুমান অশুভ গ্ৰহৰ সংমিশ্ৰণৰ ফলত দুৰ্ঘটনাৰ সম্ভাৱনা গঢ় লৈ উঠে। দুৰ্ঘটনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সতৰ্কতাৰ প্ৰয়োজন, লগতে কিছুমান অশুভ গ্ৰহৰ প্ৰভাৱৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ জ্যোতিষীসকলে পৰামৰ্শ দিয়ে।
যান-বাহন দুৰ্ঘটনাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ প্ৰথমে এখন সৰু বৰ্গক্ষেত্ৰৰ ৰঙা ৰুমাল লোৱা হয়। এই ৰঙা ৰুমালৰ চাৰিওফালে ৰঙা চন্দনত গংগা পানী মিহলাই স্বস্তিকা তৈয়াৰ কৰা হয়। ইয়াৰ লগতে ৰুমালৰ মাজত স্বস্তিকাও তৈয়াৰ কৰি তাত কিছু খেজুৰ ৰখা হয়। ইয়াৰ লগতে হনুমান জীকো স্মৰণ কৰা হয়। এই ওম শ্ৰী ৰামায়ৰ পিছত ১০৮ বাৰ ওম শ্ৰী হনুমতে নম্ৰ জপ কৰা হয়।
একে সময়তে দক্ষিণ দিশলৈ মুখ কৰি শ্ৰীৰাম আৰু হনুমান জীৰ ধ্যান কৰি থাকোঁতে সেই স্পৰ্শবোৰ ৰুমালত বান্ধি থোৱা হয়। তাৰ পিছত এই পটলি ঘৰত বা যিকোনো হনুমান মন্দিৰত হনুমান জীৰ ভৰিত লগাই নিজৰ বাহনত ৰাখি ৰখা হয়। বিশ্বাস কৰা হয় যে এনে কৰিলে প্ৰতিটো ধৰণৰ যান-বাহন দুৰ্ঘটনা ৰোধ কৰা হয়।
