দিল্লী এয়াৰপ’ৰ্টৰ ফুড ক’টত ড’চা এটা লৈ খাবলৈ বহিছিলো। সন্মুখৰ খালী চকীখনত এগৰাকী বিদেশী ভদ্ৰ মহিলাইও কিবা অলপ খোৱা বস্তু হাতত লৈ বহিলহি। ‘মাইৰা’ নামৰ আমেৰিকান মহিলা গৰাকীয়ে বহিয়েই কথা পাতিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। দেখিবলৈ অতীৱ সুন্দৰী মহিলা গৰাকীৰ বয়স ৭৪ বছৰ। ভাৰতলৈ তৃতীয়বাৰৰ বাবে আহিছে। বিভিন্ন মঠ-মন্দিৰ আৰু পাহাৰ বগাই ঘূৰি ফুৰা মাইৰা ভাৰতৰ প্ৰশংসাত পঞ্চমুখ। চাৰিটা সন্তানৰ মাতৃ মাইৰা নিজক লৈ খুব সুখী।ল’ৰা-ছোৱালীকেইটা সৰু হৈ থাকোতেই দেউতাক ঢুকাইছিল। অশেষ কষ্ট কৰি সন্তান কেইটাক ডাঙৰ কৰিলে মাইৰাই। চাৰিটা সু সন্তান আৰু নাতি নাতিনীৰ সতে মাইৰাৰ জীৱনটো চাৰিওফালে সম্পূৰ্ণ। যেতিয়াই মন যায় ইণ্টাৰনেটত ফ্লাইটৰ দাম খুচৰে আৰু য’তেই সস্তাত পায় তলৈকে ফুৰিবলৈ গুচি যায়।
এগৰাকী ৭৪ বছৰীয়া বৃদ্ধা(?)ৰ জীৱনৰ অভিজ্ঞতাত মই আপ্লুত হৈ পৰিলো। কম সময়তে তেওঁ বহু কথা শিকাই থৈ গ’ল। লগতে এৰি গ’ল বহু প্ৰশ্নৰ উত্তৰ।
‘মই জীৱনৰ অধিক সময় সন্তানৰ লালন পালন ত খৰছ কৰিলো। মোৰ বিশ্বাস আছিল তেওঁলোকক জন্ম দিয়াৰ পাছত উপযুক্ত কৰি গঢ়া তোলাৰ দায়িত্ব ও মোৰেই। সন্তান বেয়া হ’লে কোনো মাক দেউতাকেই সুখত থাকিব নোৱাৰে। বিশেষকৈ নিজ সন্তানেই যেতিয়া মাক-দেউতাকক সন্মান নকৰে। সন্তানক যথেষ্ট সময় দিলেহে তেওঁলোক ভাল মানুহ হ’ব পাৰিব। কিন্তু যথেষ্ট সময় মানে দীঘলীয়া সময় নহয়, বৰঞ্চ উপযুক্ত সময়হে (Quality time)।”
কলেজ শিক্ষক হিচাপে অৱসৰ লোৱা মানুহগৰাকীৰ কথাবোৰ সাংঘাটিক নতুন কথা নহয়।
অথচ কথাবোৰ কোনো দাৰ্শনিকৰ নাছিল, আছিল জীৱনৰ অভিজ্ঞতাৰ পৰা কোৱা এগৰাকী মাতৃৰ অন্তৰৰ কথা। সেয়েহে মোৰো অন্তৰখন চুই গৈছিল তেওঁৰ কথাবোৰে।
তেওঁৰ ফোনটো বাজি উঠিছিল। অধিবক্তা জীয়েকে তেওঁৰ ফ্লাইটৰ খবৰ ল’লে। উত্তৰাখণ্ডলৈ যাবলৈ অহা মাকক এসোপামান উপদেশ দি ফোনটো ৰাখিলে। তেওঁৰ ওঠঁত বিৰিঙি ৰ’ল এটি দীঘলীয়া হাঁহি। মোলৈ চাই ক’লে ” I am not alone. But I love my space”.
সন্তানৰ বাবে মাকবোৰে বহু প্ৰশ্নৰ সন্মুখীন হব লগা হয়। ভাল সন্তানৰ মাকৰ কৃতিত্বৰ পুৰস্কাৰতকৈ বেয়া সন্তানৰ মাকৰ সমালোচনা বেচি চোকা হয়। প্ৰতিজন সমাজবিৰোধী ব্যক্তিয়েই কোনোবা মাকৰ সন্তান হয়। অথচ কোনো মাকেই ক্ৰিমিনেল সন্তান জন্ম দিবলৈ নিবিচাৰে। বহু মাকে নিজৰ অজ্ঞাতে বহু ভুল কৰে। যাৰবাবে সন্তান বিপথে পৰিচালিত হয়। মাকে সময় খৰচ নকৰাকৈ কোনো সন্তান ডাঙৰ নহয়। অথচ ভুল তাতেই হয় যেতিয়া খৰচ কৰা সময়খিনি “কোৱালিটি টাইম” নহয়। মাকৰ বাহিৰেও বহু ল’ৰা-ছোৱালী দেউতাক বা আন অভিভাৱকৰ
হাতত ডাঙৰ হৈ বহু সন্তানে সফলতাৰ অধ্যায় লিখিছে। তাৰ মূলতে হৈছে সন্তানৰ সতে কটোৱা “কোৱালিটি টাইম”। সকলো ল’ৰা- ছোৱালীৰ বাবে কোৱালিটি টাইমৰ উপাদান বেলেগ বেলেগ হ’ব পাৰে। কিন্তু উপাদান যিয়েই নহওক কোৱালিটি টাইমৰ সঠিক ধাৰণা নাথাকিলে সন্তানক দিয়া সময়খিনি “স্পইলড্ টাইম”লৈ পৰিৱৰ্তন হ’ব পাৰে। যিটো সমাজত সাধাৰণতে দেখা যায়। সেয়েহে বহু অভিভাৱকৰ আক্ষেপ থাকি যায়- জীৱনৰ সকলো সময় কেৱল সন্তানৰ নামতেই খৰচ কৰাৰ পাচতো ক’ত ভুল হৈ গ’ল!
মাইৰা কোনো অদ্বিতীয় মাক নহয়। পৃথিৱীৰ চুকে কোণে অজস্ৰ মাইৰা ভৰি আছে।কিন্তু ইণ্টাৰনেটত ফ্লাইটৰ দাম খুচৰি য’লৈ মন যায় ত’লৈকে যাব পৰাকৈ কিমান গৰাকী মাইৰাই ৭৪ বছৰ বয়সত হাঁহি হাঁহি ক’ব পাৰে “I am not alone, but I love my space”!
