বিবাহ জীৱনৰ দ্বিতীয় ইনিংছ আৰু তাৰ পিছত কথাবোৰ কেতিয়াও একে নহয় । বিয়াৰ পিছত সকলোৱে সুখী জীৱন যাপন কৰিব বিচাৰে, কিন্তু কেতিয়াবা দুয়োৰে বা এজনৰ ভুলৰ বাবেই বিবাহিত জীৱনটো সম্পূৰ্ণ নষ্ট হৈ পৰে । বিয়াৰ পিছত পতি-পত্নীৰ মাজত সৰু সৰু কাজিয়া হয়, সেয়া যিকোনো ব্যক্তিৰ দোষ হ’ব পাৰে, কিন্তু সদায় স্বামীৰ দোষ নহয় । কেতিয়াবা পত্নীয়েও এনে কাম কৰে যাৰ ফলত সম্পৰ্ক বিনষ্ট হয় । চাওঁকচোন পত্নী হিচাপে কেনেকৈ স্বামীৰ লগত এইবোৰ কৰিব নালাগে –
১) সকলো কথাত সন্দেহ কৰা,
বিশ্বাস যিকোনো সম্পৰ্কৰ শক্তিশালী ভেটি, আৰু স্বামী-স্ত্ৰীৰ সম্পৰ্কত ই আৰু অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ হৈ পৰে কাৰণ এই সম্পৰ্ক আজীৱন স্থায়ী হ’ব লাগিব । এনেকুৱা সময়ো আছে যেতিয়া পত্নীয়ে স্বামীক সন্দেহ কৰে । যেনে কোনো মহিলা বন্ধু বা সহকৰ্মীৰ লগত আকস্মিকভাৱে কথা পতা বা বন্ধু-বান্ধৱীৰ লগত হাঁহি থকা ইত্যাদি । এই কাৰণেই বহু মহিলাই স্বামীৰ ফোন চেক কৰে বা তেওঁক ফলো কৰিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰে । যেতিয়া স্বামী সম্পৰ্কত নাথাকে, তেতিয়াও আপুনি সন্দেহ কৰি আছে, ক’ৰবাত আপুনি স্বামীৰ আস্থাক অপমান কৰিছে । সন্দেহ কৰাৰ এই অভ্যাস অতি সোনকালে ত্যাগ কৰক ।
২) অত্যধিক দাবী কৰা,
বিয়াৰ পিছত এগৰাকী অতিমাত্ৰা দাবীদাৰ পত্নীয়ে স্বামীক ৰজাৰ দৰে ব্যৱহাৰ কৰে যিটো সম্পূৰ্ণ অন্যায় নহয়, কিন্তু যদি তেওঁ তেওঁৰ পৰা অধিক দাবী কৰে তেন্তে ই সম্পৰ্ক নষ্ট কৰিব পাৰে আৰু দম্পতীহালৰ মাজত উত্তেজনা বৃদ্ধি হোৱাটো নিশ্চিত । স্বামীৰ আৰ্থিক সীমা আৰু ভৱিষ্যতৰ দায়িত্বৰ বাবে তেওঁ কিমান সঞ্চয় কৰি আছে সেই কথা আপুনি নিশ্চয় চিনি পাইছে । সেই অনুসৰি খৰচ কৰিব পাৰে ।
৩) স্বামীক কাৰোবাৰ লগত তুলনা কৰা,
প্ৰায়ে দেখা যায় যে কিছুমান পত্নীয়ে নিজৰ স্বামীক পৰিয়ালৰ সদস্য বা বাহিৰৰ মানুহৰ লগত তুলনা কৰে । স্বামীয়ে এই প্ৰথা কেতিয়াও ভাল নাপায় আৰু ই নিজৰ বিষয়ে এক বিভাজনৰ সৃষ্টি কৰে । পত্নীৰ এই কাৰ্য্যই স্বামীৰ ইগোক আঘাত দিব পাৰে, কাৰণ পুৰুষে ভাল নাপায় যে তেওঁৰ পত্নীয়ে তেওঁক আন কাৰোবাৰ লগত তুলনা কৰে । পত্নীসকলে মনত ৰখা উচিত যে প্ৰতিজন পুৰুষ নিজৰ মাজতে বেলেগ বেলেগ, আন এজন ব্যক্তি যিমানেই ভাল নহওক কিয়, তেওঁ আপোনাৰ স্বামীৰ ঠাই ল’ব নোৱাৰে ।
