আপোনাৰ কেতিয়াবা এনে অনুভৱ হৈছে নেকি যে বেছিভাগ বস্তুৱে আপোনাৰ আগ্ৰহ ধৰি নাৰাখে যে আপোনাৰ চিন্তাবোৰ সহজে ভ্ৰমণ কৰে, আপুনি আমনি পায় আৰু আপুনি হাতত থকা কাৰ্যকলাপৰ প্ৰতি আগ্ৰহ সোনকালে হেৰুৱায়? চিন্তা নকৰিব আমি সকলোৱে নিঃসন্দেহে কোনো সময়ত এইটো অনুভৱ কৰিছো। এজন ব্যক্তিয়ে কাষ চাপি নোযোৱাকৈ চাকৰি বা তথ্যৰ টুকুৰাত গুৰুত্ব দিব পৰা সময়ৰ দৈৰ্ঘ্যক মনোযোগৰ ম্যাদ বুলি কোৱা হয়। বয়স, কামৰ অসুবিধা, আৰু ব্যক্তিগত প্ৰভেদ হৈছে ইয়াক প্ৰভাৱিত কৰিব পৰা বহুতো চলকৰ কেৱল কেইটামান উদাহৰণ। “আদৰ্শ মনোযোগৰ ম্যাদ ভালদৰে নিৰ্ধাৰিত নহয়, কিন্তু গৱেষণাই পৰামৰ্শ দিয়ে যে বক্তৃতা বা উপস্থাপন শুনি থাকোতে প্ৰাপ্তবয়স্ক এজনৰ গড় মনোযোগৰ ম্যাদ প্ৰায় ২০ মিনিট হয় আৰু ডিজিটেল সমলৰ বাবে ই ৮ ছেকেণ্ডলৈ হ্ৰাস পায়,বুলি ” চাইমেট হেল্থকেয়াৰ আৰু যথাৰ্থ চুপাৰ-স্পেচিয়েলিটি হস্পিটেলৰ পৰামৰ্শদাতা মনোৰোগ বিশেষজ্ঞ ডাঃ সামন্ত দৰ্শীয়ে কয়।
কিন্তু কিছুমান লোকৰ মনোযোগৰ ম্যাদ কিয় সীমিত?
কিছুমান লোকৰ মনোযোগৰ ম্যাদ হ্ৰাস হোৱাটো বিভিন্ন বস্তুৰ ফলত হ’ব পাৰে, যেনে বিভ্ৰান্তি, টোপনিৰ অভাৱ, মাল্টিটাস্কিং, বয়স, মানসিক স্বাস্থ্যৰ সমস্যা, পদাৰ্থৰ অপব্যৱহাৰ আৰু দুৰ্বল পুষ্টি। প্ৰযুক্তি, কোলাহল, আৰু অন্যান্য বিভ্ৰান্তিৰ দৰে বাহিৰৰ উৎসৰ বিভ্ৰান্তিৰ দ্বাৰাও মনোযোগৰ ম্যাদ যথেষ্ট প্ৰভাৱিত হ’ব পাৰে।
টোপনিৰ অভাৱৰ ফলত ক্লান্তি, মনোযোগ হ্ৰাস, আৰু মনোযোগ দিয়াত সমস্যা হ’ব পাৰে। প্ৰকল্পবোৰৰ মাজত সঘনাই সলনি কৰিলে এবাৰত এটা বস্তুত মনোযোগ দিয়া কঠিন হ’ব পাৰে, যি মনোযোগৰ ম্যাদ হ্ৰাস কৰে। বয়স-সম্পৰ্কীয় মনোযোগৰ ম্যাদ হ্ৰাস হয়, বিশেষকৈ বয়সস্থ প্ৰাপ্তবয়স্কলোকৰ ক্ষেত্ৰত, আৰু মানসিক স্বাস্থ্যৰ সমস্যা যেনে এডিএইচডি, উদ্বেগ, হতাশা, আৰু চাপৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হয়। মগজুপদাৰ্থৰ অপব্যৱহাৰ আৰু ব্যৱহাৰৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱিত হ’ব পাৰে, যি মনোযোগৰ ম্যাদ হ্ৰাস কৰে। জ্ঞানীয় কাৰ্যক্ষমতা আৰু মনোযোগৰ ম্যাদ হ্ৰাস হোৱাৰ ফলত গুৰুত্বপূৰ্ণ পুষ্টিকম আহাৰ হ’ব পাৰে। এইটো মনত ৰখা টো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে যদিও এই উপাদানবোৰে মনোযোগৰ ব্যাপ্তি প্ৰভাৱিত কৰিব পাৰে, ড. দৰ্শীৰ মতে সেইবোৰ সদায়ে একমাত্ৰ খেলত নহয়।
ইয়াৰ বাবে কোনো সমাধান আছে নেকি?
হাৰ্ভাৰ্ড হেল্থৰ মতে, মননশীলতা প্ৰশিক্ষণে আপোনাক অধিক ভালদৰে মনোযোগ দিয়াত সহায় কৰিব পাৰে কিয়নো ই এতিয়া আপোনাৰ মনোযোগ ৰখাত গুৰুত্ব দিয়ে। নিয়মীয়া ব্যায়াম আৰু পৰ্যাপ্ত টোপনি পোৱাটোও উপকাৰী। “যেতিয়া আপুনি ব্যায়াম কৰে, আপুনি মস্তিষ্কৰ ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰ উপলব্ধতা বৃদ্ধি কৰে যি নতুন মস্তিষ্কৰ সংযোগ বৃদ্ধি কৰে। আৰু যেতিয়া আমি পৰ্যাপ্ত টোপনি যাওঁ, আমি ক্ষতিকাৰক চাপ হৰমন হ্ৰাস কৰোঁ যি আমাৰ মনোযোগৰ ব্যাপ্তিৰ ওপৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে,” হাৰ্ভাৰ্ড হেল্থে কয়।
