সামান্য কথাতে খঙত ফাটি পৰে বা মুখ গোমোথা কৰি বহি থাকে নেকি? কিন্তু মনত ৰাখিব, এয়া অৱশ্যে শৰীৰৰ বাবে উপকাৰী নহয়।
এক গৱেষণাত দেখা গৈছে যে অতিমাত্রা খঙৰ বাবে মানুহৰ কম বয়সতে ৰক্তচাপ বৃদ্ধি পায়, ইস্কিমিয়া হয় আৰু হাৰ্ট এটেকৰ আশংকা বাঢ়ে। আকৌ উচ্চ ৰক্তচাপ নাথাকিলেও আপুনি বিপদমুক্ত বুলি ভাবিব নোৱাৰে।
ৰক্তচাপ স্বাভাৱিক থকা অৱস্থাতো অত্যধিক খং থকা মানুহৰ ক্ষেত্ৰত ‘ইস্কিমিক হার্ট ডিজিজ’ৰ আশংকা খং বেছি নথকা মানুহৰ তুলনাত প্ৰায় দুগুণ আৰু হাৰ্ট এটেকৰ আশংকা তিনিগুণ ।
অৱশ্যে মানুহ মাত্রেই আবেগ থাকে। আবেগ থাকিলে খং, দুখ আদি অনুভূতিও থাকিবই। গতিকে কেতিয়াবা মানুহৰ খং উঠা, কাৰোবাক দুই-এষাৰ টান কথা কোৱা বা ঠেহ পাতি বহি থকাটো স্বাভাৱিক। সেইক্ষেত্ৰত তেনে কোনো ক্ষতিৰ আশংকা নাই।
কিন্তু খঙে মাত্রা চেৰাই গ’লেই বা অনবৰতে খং উঠি থাকিলেহে বিপদ। প্রচলিত এষাৰ কথা আছে, খং নামেই চণ্ডাল। প্রাচীন কালত চণ্ডাল সম্প্ৰদায়ক সমাজৰ নিম্ন শ্ৰেণীৰূপে গণ্য কৰা হৈছিল৷ সেয়ে মানুহৰ অনুভূতিবোৰৰ ভিতৰত খঙক চণ্ডালৰ স’তে তুলনা কৰা হৈছে।
বিজ্ঞানীসকলৰ মতে, প্রচণ্ড খঙে পোনপটীয়াকৈ হৃৎপিণ্ড আৰু ধমনীক ক্ষতিগ্রস্ত কৰে। প্ৰচণ্ড খং উঠাৰ লগে লগে শৰীৰত আৰম্ভ হয় ‘ফাইট অৱ ফ্লাইট ৰেছপন্স’। ইয়াৰ জৰিয়তে প্ৰচুৰ ষ্ট্ৰেছ হৰম’ন তথা নিউৰ’কেমিকেল ক্ষৰণ হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে।
সেইবোৰৰ প্ৰভাৱত হৃৎস্পণ্ডনৰ গতি আৰু ৰক্তচাপ বাঢ়ে। কৰ’নেৰী আৰ্টেৰী সংকুচিত হয়। আকৌ কৰ’নেৰী আৰ্টেৰীত যদি চৰ্বিৰ চামনি থাকে, তেন্তে চৰ্বিৰ সেই চামনি ফাটি যোৱাৰ আশংকা থাকে।
এনে প্ৰভাৱ থাকে প্রায় দুঘণ্টা পর্যন্ত। ফলত সেই সময়খিনিত হার্ট এটেকৰ আশংকা বাঢ়ি যায়। এক বিশেষজ্ঞৰ মতে, প্রচণ্ড খং উঠি থকাৰ সময়ত যিসকলে ব্যায়ামৰ দ্বাৰা খং কমোৱাৰ চেষ্টা কৰে, তেওঁলোকৰ ক্ষেত্ৰত হাৰ্ট এটেকৰ আশংকা বাঢ়িহে যায়।
আকৌ প্ৰচণ্ড মানসিক উত্তেজনাৰ ফলত হৃৎপিণ্ডৰ ‘ইলেকট্রিকেল ইমপাল্ছ ডিছৰাপ্টেড’ হৈ বিপজ্জনক ‘হার্ট ডিম ডিষ্টাৰবেন্স’ৰ সূত্ৰপাত ঘটে। যাৰ বাবে এজন লোকৰ মৃত্যুও হ’ব পাৰে। আন এক গৱেষণাত দেখা গৈছে যে শৰীৰত ষ্টেছ হৰম’ন বৃদ্ধি পালে তেজত চিৰিয়েল্ভি প্ৰ’টিন (চি আৰ পি) বাঢ়িবলৈ আৰম্ভ কৰে।
গৱেষকৰ মতে, যিসকলৰ খং আৰু হ’ষ্টিলিটী অতি বেছি বা যিসকল কথাই কথাই উত্তেজিত বা বিষণ্ণ হৈ পৰে, তেওঁলোকৰ তেজত সাধাৰণ মানুহৰ তুলনাত চি আৰ পি বেছি হোৱাৰ সম্ভাৱনা প্ৰায় দুই-তিনি গুণ অধিক; যাক হাৰ্ট এটেকৰ অন্যতম সংকেত বুলি ক’ব পাৰি।
বিশেষজ্ঞৰ মতে, খং বা বিষণ্নতা, উদ্বীগ্নতা আদি যাৱতীয় নেতিবাচক আবেগ যিসকলৰ অধিক,তেওঁলোক সততে বৰ-বেছি স্বাস্থ্য সচেতন নহয় কাৰণেও বিপদৰ আশংকা থাকে। ৰুটিন মানি চলা, অসুখ-বিসুখত চিকিৎসক পৰামৰ্শ মানি নচলাটো তেওঁলোকৰ অভ্যাসৰ দৰে। বৰঞ্চ ধূমপান, মদ্যপান বা আন কোনো নিচাত মগ্ন হৈ পৰে, যিকোনো খাদ্য খায় আৰু শুই-বহি জীৱন কটায়।
সেইবোৰ কাৰণতে ৰক্তচাপ-শৰ্কৰা-কলেষ্টেৰ’ল আদি বাঢ়ি বাঢ়ি হৃদৰোগৰ এখন বহল ক্ষেত্ৰ তৈয়াৰ কৰে। তাৰ পাছতো সতৰ্ক নহ’লে পৰিণামস্বৰূপে আশংকা বাঢ়ে হার্ট এটেকৰ। চিকিৎসকৰ মতে, প্রচণ্ড খং আৰু চিঞৰ-বাখৰ কৰি থকা অৱস্থাত হঠাৎ হার্ট এটেক হোৱা ৰোগীৰ সংখ্যা অনেক।
আনহাতে, বিশেষজ্ঞই দাবী কৰে যে প্রচণ্ড খং এনে এক বস্তু, যি মানুহক অকলশৰীয়া কৰি পেলায়। সেই একাকীত্বৰ আলম লৈয়ে বাঢ়িবলৈ ধৰে বিষণ্ণতা, মানসিক উত্তেজনা, অৱসাদ আদি। এই সকলোবোৰেই হৃৎপিণ্ডৰ বাবে ক্ষতিকাৰক।
